14 Ağustos 2013 Çarşamba
Windows 8.1'in çıkış tarihi belli oldu
3 Başlık
Bir yere sıkışmış gibi hissetmek:
Öyle hissediyorum. Kendim için yapmak istediklerim aklımın bir köşesinde dururken bunları açığa vurmamak da istiyorum aynı zamanda. Çünkü ya yapamazsam herkesi de boşuna ümitlendirmiş olmaktan korkuyorum. Köşeye sıkışmaktan daha çok bir boşluğa sıkışmış haldeyim. zihnimdeki boşluklara ve yoğunluklara...
Bir şeyler için çabalıyorum ama bunu farkedilmeden hızlıca yapıp insanların karşısına çıkmak istiyorum. Ama zaman öyle benim istediğim gibi akmıyor tabii. Telaşlanıyorum haliyle. Sessizleşiyorum. Ama akıllanıyorum, değişiyorum ben...
Önümde koca bir süzgeç var gibi hissediyorum. Birazım kurtulacak geçecek ama birazım kalacak yine bu tarafta. Sıkışacak... Sinirleniyorum zaman zaman. Nedensiz ve aniden. strese giriyorum...
Kendini yetersiz hissetmek:
Hani süzgeç demiştim ya, işte o süzgeçten hiiiç geçemeyeceğimi hissediyorum bazen. Yetersiz olduğumu. Beceriksiz olduğumu. Ve hiç toparlanamayacakmışım gibi hissediyorum. Sanki böcekler sarmış gibi etrafımı. Filmlerden fırlama bir sahne canlanıyor gözümde. Terliyorum ve sinirleniyorum. Ne yapacağım diye sormayı bıraktım aslında. Biliyorum ne yapacağımı ve yapıyorum. Bloguma reklam bile aldım:) şimdiden ünlü hissediyorum kendimi...
Yetersiz ve beceriksiz hissediyorum. Neşeli, şeylerden bahsetmeliyim biliyorum. Ama önce şu kabuğumu atmalıyım değil mi. Bir şeyleri başarmayı ben de istiyorum artık. Kendimi bulmayı.
Artık yeter demek:
Başarmayı istiyorum. Bir şeyleri işte. Herhangi bir şey... Artık yeter, evet. Ama doğru yolda mıyım bilmiyorum. Bloguma yeni yazı eklerken ne kadar yaklaşıyorum acaba yapmak istediklerime. Hayallerime. Akıllanıyorum, iyileşiyorum, değişiyorum. Umarım biraz hızlanır da bazı şeyler oluverir artık hayırlısıyla. Kabuğumdan da üstümdeki böceklerden de bu kasvetten de üzüntüden sıkıntıdan stresten de kurtulup sakince yoluma devam etmek istiyorum...
3 başlık bunlardı. Hepsi aynı şeyden bahseden ama hepsi farklı birer duygu yumağından çıkıp gelen....
Öyle hissediyorum. Kendim için yapmak istediklerim aklımın bir köşesinde dururken bunları açığa vurmamak da istiyorum aynı zamanda. Çünkü ya yapamazsam herkesi de boşuna ümitlendirmiş olmaktan korkuyorum. Köşeye sıkışmaktan daha çok bir boşluğa sıkışmış haldeyim. zihnimdeki boşluklara ve yoğunluklara...
Bir şeyler için çabalıyorum ama bunu farkedilmeden hızlıca yapıp insanların karşısına çıkmak istiyorum. Ama zaman öyle benim istediğim gibi akmıyor tabii. Telaşlanıyorum haliyle. Sessizleşiyorum. Ama akıllanıyorum, değişiyorum ben...
Önümde koca bir süzgeç var gibi hissediyorum. Birazım kurtulacak geçecek ama birazım kalacak yine bu tarafta. Sıkışacak... Sinirleniyorum zaman zaman. Nedensiz ve aniden. strese giriyorum...
Kendini yetersiz hissetmek:
Hani süzgeç demiştim ya, işte o süzgeçten hiiiç geçemeyeceğimi hissediyorum bazen. Yetersiz olduğumu. Beceriksiz olduğumu. Ve hiç toparlanamayacakmışım gibi hissediyorum. Sanki böcekler sarmış gibi etrafımı. Filmlerden fırlama bir sahne canlanıyor gözümde. Terliyorum ve sinirleniyorum. Ne yapacağım diye sormayı bıraktım aslında. Biliyorum ne yapacağımı ve yapıyorum. Bloguma reklam bile aldım:) şimdiden ünlü hissediyorum kendimi...
Yetersiz ve beceriksiz hissediyorum. Neşeli, şeylerden bahsetmeliyim biliyorum. Ama önce şu kabuğumu atmalıyım değil mi. Bir şeyleri başarmayı ben de istiyorum artık. Kendimi bulmayı.
Artık yeter demek:
Başarmayı istiyorum. Bir şeyleri işte. Herhangi bir şey... Artık yeter, evet. Ama doğru yolda mıyım bilmiyorum. Bloguma yeni yazı eklerken ne kadar yaklaşıyorum acaba yapmak istediklerime. Hayallerime. Akıllanıyorum, iyileşiyorum, değişiyorum. Umarım biraz hızlanır da bazı şeyler oluverir artık hayırlısıyla. Kabuğumdan da üstümdeki böceklerden de bu kasvetten de üzüntüden sıkıntıdan stresten de kurtulup sakince yoluma devam etmek istiyorum...
3 başlık bunlardı. Hepsi aynı şeyden bahseden ama hepsi farklı birer duygu yumağından çıkıp gelen....
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)